Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τι νιώθεις όταν πεθαίνεις;

Η πλειοψηφία των ανθρώπων που έχουν βιώσει μία τέτοια εμπειρία υποστηρίζει ότι αρχικά είδε ένα φως στο τέλος ενός τούνελ. Κλασικό και σίγουρα δεν σου κάνει εντύπωση.

2. Μπορείς να δεις το σώμα σου

Θα το έχεις δει όλο και σε κάποια ταινία. Ορισμένα άτομα είπαν ότι βγήκε το πνεύμα τους από το σώμα τους και μπόρεσαν να δουν το πτώμα τους. Παρακολούθησαν δηλαδή σαν παρατηρητές ό,τι συνέβαινε στο δωμάτιο. Επιχείρησαν, μάλιστα, να αλληλοεπιδράσουν με τους π

ρευρισκόμενους αλλά κάθε προσπάθεια ήταν μάταιη.

3. Φύλακας άγγελος

Άλλοι ισχυρίστηκαν ότι είδαν τουλάχιστον έναν άγγελο ή ένα πνεύμα να τους φροντίζει την ώρα που σταμάτησε η καρδιά τους. Υπήρχαν μάλιστα περιπτώσεις ανθρώπων που είπαν ότι οι άγγελοι τους βοήθησαν να επιστρέψουν στο σώμα τους.

4. Επίσκεψη από τη μαμά

Τη μαμά τους σαν όραμα είδαν κάποια άτομα. Ήταν πάνω από το σώμα τους.

5. Οι νεκροί συγγενείς

Να και μια πληροφορία που μας κάνει χαρούμενες. Κάποιοι λένε ότι συνάντησαν όλους τους συγγενείς τους που είχαν πεθάνει τα προηγούμενα χρόνια.

6. Flash Back

Ετοιμάσου να ζήσεις ξανά τις πιο όμορφες και τις πιο δυσάρεστες στιγμές της ζωής σου, σαν ένα slideshow.

7. Γαλήνη

Ένα υπέροχο και δυνατό συναίσθημα γαλήνης και ηρεμίας που κάνει την ψυχή τους να αγαλλιάζει. Έτσι περιγράφουν αυτό που ένιωσαν εκείνη τη στιγμή.

8. Δεν θέλεις να επιστρέψεις

Αν σκεφτείς ότι το πρωτόγνωρο συναίσθημα γαλήνης που νιώθεις είναι εξαιρετικά ισχυρό, τότε βγάζει νόημα το γεγονός ότι κάποιοι ισχυρίστηκαν πως δεν ήθελαν να επιστρέψουν στη ζωή.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΣΕΡ ΑΡΘΟΥΡ ΚΟΝΑΝ ΝΤΟΥΛ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ…

Ένα τηλεγράφημα που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες της Νέας Υόρκης τον Μάρτιο του 1936, προκάλεσε τη συγκίνηση όλων εκείνων που πίστευαν στο μυστήριο της μεταθανάτιας ζωής. Ο Ντόυλ, ο οποίος πέθανε τον Ιούλιο του 1930, λίγο πριν εκπνεύσει, είχε υποσχεθεί στους οικείους του ότι θα τους έδινε σημεία που θα αποδείκνυαν τη συνέχεια της ζωής μετά τον θάνατο και ότι θα προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί τους. Πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του και χωρίς να έχει «ακουστεί» κανένα μήνυμα του διάσημου συγγραφέα, παρά τις επίμονες προσπάθειες που κατέβαλλαν τα πιο διάσημα μέντιουμ της Ευρώπης και της Αμερικής, οι θιασώτες της αθανασίας της ψυχής είχαν αρχίσει να απογοητεύονται, ενώ οι δύσπιστοι τους περιέλουζαν με σαρκαστικά σχόλια. Το θέμα είχε σχεδόν ξεχαστεί, όταν στις 13 Μαρτίου του 1936 κατέφτασε η είδηση της εμφάνισης του Ντόυλ και μάλιστα με την παλιά ιδιότητά του, του γιατρού. Το πνεύμα του Ντόυλ έκανε διάγνωση της ασθένειας από την οποία έπασχε η σύζυγός του, η Τζιν Ελίζαμπεθ Λ...

Άγνωστο Ον στην Χρυσόπετρα Κιλκίς (Έτος 1989)

Η επόμενη φωτογραφία είναι από προσωπική μου λήψη. Ανοιξη του 1989 , στο χωριό Χρυσόπετρα Κιλκίς.  Το φαινόμενο της υλοποίησης για ελάχιστα δευτερόλεπτα ενός 12μετρου γίγαντα μπροστά σε ανθρώπους.  Υπάρχει ακόμη μια μαρτυρία από έναν διοικητή του λόχου Στρατονομίας η οποία είναι η παρακάτω: Κλήθηκα ως διοικητής του λόχου Στρατονομίας από την πυροσβεστική να πάω άμεσα στην περιοχή διότι είχαν μεταβεί σε χρόνο μηδέν στρατιωτικοί από παρακείμενη βάση του ΝΑΤΟ (Αργυρούπολη Κιλκίς ) και προσπαθούσαν να εξαφανίσουν τα στοιχεία.  Στη φωτογραφία φαίνεται η πατούσα του τέρατος , μήκους 1,25 μέτρα , στην οποία οι Αμερικανοί στρατιωτικοί είχαν προλάβει να ρίξουν άσβεστο, με σκοπό  βέβαια να εξαφανίσουν τα στοιχεία ...   Το θέμα αποτέλεσε συζήτηση για πολλούς μήνες στη Β. Ελλάδα.  Και αν βέβαια η παραπάνω πατούσα έχει μήκος 1,25 μέτρα και το πλάσμα αυτό ήταν 12 μέτρα ψηλό, τότε τι πλάσμα μπορούσε να ήταν αυτό που η πατούσα του έχει μήκος μερικά ... χιλιόμετρα ...

Θάνατος δεν υπάρχει!

«Ψυχανεμίζουμαι πως κι η μαχόμενη ουσία πολεμάει πίσω από τα φαινόμενα να σμίξει με την καρδιά μου. Μα το σώμα στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ο νους στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ποιο είναι το χρέος μου; Να συντρίψω το σώμα, να χυθώ να σμίξω με τον Αόρατο. Να σωπάσει ο νους, ν’ ακούσω τον Αόρατο να φωνάζει. Περπατώ στ’ αφρόχειλα της άβυσσος και τρέμω. Δυο φωνές μέσα μου παλεύουν. O νους: «Γιατί να χανόμαστε κυνηγώντας το αδύνατο; Μέσα στον ιερό περίβολο των πέντε αιστήσεων χρέος μας ν’ αναγνωρίσουμε τα σύνορα του ανθρώπου.» Μα μια άλλη μέσα μου φωνή, ας την πούμε έχτη δύναμη, ως την πούμε καρδιά, αντιστέκεται και φωνάζει: «Όχι! Όχι! Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Ν’ αρνιέσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου! Να πεθαίνεις και να λες:  Θάνατος δεν υπάρχει !» Ν. Καζαντζάκης - Ασκητική πηγη