Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

πώς αγαπημένα μας πρόσωπα επικοινωνούν μαζί μας από τον Παράδεισο

Πολύ συχνά τα πνεύματα μπορούν (ή προσπαθούν) να έρθουν σε επαφή, με τρόπους που εύκολα η ορθολογική κρίση μπορεί να τους απορρίψει.

Αυτές οι άμεσες μέθοδοι επικοινωνίας μπορεί να συμβούν οπουδήποτε και οποιαδήποτε στιγμή, αν και είναι πιο συχνές όταν είσαι μόνος και έχεις αντίληψη του γύρω περιβάλλοντος σου, έτσι ώστε να μπορέσεις να αφουγκραστείς το μήνυμά τους.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι λοιπόν που το πνεύμα ενός αγαπημένου σου μπορεί να έρθει σε επαφή μαζί σου, αλλά εδώ είναι μερικοί από τους πιο συνηθισμένους:



Μέσω Ονείρων

Οι αγαπημένοι, από την άλλη πλευρά συχνά επιλέγουν να σου μιλήσουν ή να εμφανιστούν στα όνειρά σου -καθώς γνωρίζουν ότι αυτός είναι ο λιγότερο τρομακτικός τρόπος για εσένα. Συχνά, το άτομο μπορεί να φαίνεται να είναι πιο «πραγματικό» ή υγιές από ότι όταν ήταν εν ζωή, ενώ λούζεται από φως -αυτό είναι επειδή τα πέπλα που υπάρχουν μεταξύ του ανθρώπινου και του κβαντικού εαυτού του δεν υπάρχουν πια. Στο όνειρο, μπορεί να σου μιλήσει ή να σου παραδώσει μηνύματα, που θα προσφέρουν συνήθως κάποιο είδος παρηγοριάς, ότι όλα είναι εντάξει και ειρηνικά στην άλλη πλευρά. Συχνά εμφανίζεται στο όνειρο λίγο πριν ξυπνήσεις, έτσι ώστε να τον θυμάσαι.

Μέσω απροσδόκητης ηλεκτρικής δραστηριότητας

Όλοι μας είμαστε ενέργεια και η ενέργεια αυτή ρέει μέσα απ' όλα τα πράγματα, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρικών συσκευών. Για το λόγο αυτό, στην πραγματικότητα είναι αρκετά κοινό για εκείνους που ανήκουν στον κόσμο των πνευμάτων να «χειραγωγήσουν» την τηλεόραση, τον υπολογιστή ή τα φώτα ώστε να τραβήξουν την προσοχή σου. Μπορούν ακόμη να γυρίσουν πράγματα, να αλλάξουν κανάλια και να κάνουν τα διάφορα αντικείμενα να κινούνται. Επίσης, τραγούδια στο ραδιόφωνο, που έχουν νόημα για εσένα ή το χαμένο αγαπημένο σου πρόσωπο, είναι ένας συνηθισμένος τρόπος για εκείνους από την άλλη πλευρά να σου παραδώσουν τα μηνύματα που πρέπει να ακούσεις - ακριβώς εκείνη την χρονική στιγμή, μέσω της ηλεκτρικής ενέργειας.

Ακούς την φωνή τους

Είναι πιθανόν να ακούσεις τη φωνή του αποθανόντος αγαπημένου σου προσώπου είτε εξωτερικά, σαν να είναι ζωντανός και να σου μιλάει με ανθρώπινη μορφή, είτε εσωτερικά, καθώς η ακρόαση συμβαίνει μέσα στο μυαλό σου. Μήπως μιλάς στον σύζυγό, την γιαγιά, ή τον καλύτερο φίλο σου από την άλλη πλευρά, μέσα στο μυαλό σου; Περίμενε μια στιγμή και δες αν μπορείς να ακούσεις μια απάντηση. Συνήθως, μπορείς.

Αισθάνεσαι την αφή τους

Μια αγκαλιά, ένα βούρτσισμα των μαλλιών σου ή ένα απαλό άγγιγμα στην πλάτη σου -αυτές είναι μερικές από τις πιο παρήγορες μορφές σύνδεσης που μπορούν να συμβούν. Η αίσθηση αφής τους είναι πιο συχνή να ανιχνευτεί τις ημέρες αμέσως μετά το πέρασμά τους στην άλλη διάσταση, όμως, κάποιοι από αυτούς θα εξακολουθήσουν να σε επισκέπτονται πολύ μετά το θάνατό τους, χρησιμοποιώντας την ικανότητα της αντιληπτής αφής. Αυτή η ικανότητα μπορεί επίσης να εκδηλωθεί ως αίσθηση ότι κάποιος κάθεται ή ξαπλώνει στο κρεβάτι δίπλα σου.

Μυρίζεις την προσωπική τους μυρωδιά

Ήταν το αγαπημένο άρωμα της γιαγιάς σου που μόλις οσμίστηκες στον αέρα; Μήπως αισθάνθηκες μια αλλαγή στον αέρα γύρω σου ή αλλαγή θερμότητας σαν κάποιος να «βούρτσισε» το δέρμα σου; Αυτά τα είδη των εμπειριών συνήθως συνοδεύονται από μια αίσθηση ηρεμίας. Ξέρεις ότι τα πάντα θα είναι εντάξει -και πάνω από όλα ότι το πρόσωπο που αγαπάς.

Εμφανίζονται ως ένα έντομο ή ζώο

Το αγαπημένο σου πρόσωπο στον ουρανό είναι πλέον καθαρή ενέργεια... Είναι σε θέση να διοχετεύσει την ενέργειά του στην μορφή ενός εντόμου ή ζώου, για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, για να σου δώσει ένα σημάδι ότι το πνεύμα του ζει.

Μπορεί να εμφανιστεί σαν πεταλούδα, περιστέρι, κουνέλι, ή οποιουδήποτε άλλου είδους εντόμου ή ζώου. Όταν συμβαίνει αυτό, το ζώο ή έντομο θα κάνει συνήθως κάτι που είναι έξω από τον χαρακτήρα του, που τραβάει την προσοχή σου. Μπορεί π.χ. να προσγειωθεί στο χέρι σου, να έρθει στο σπίτι σου ή να εμφανιστεί από το πουθενά, ακριβώς μπροστά σου σαν να επικοινωνεί μαζί σου.

Τοποθέτηση αντικειμένων στην πορεία σου

Δεκάρες, κρύσταλλα, πέτρες, φτερά και λουλούδια είναι κοινά παραδείγματα των τύπων των αντικειμένων που το αγαπημένο σου πρόσωπο μπορεί να βάλουν στον δρόμο σου.

Μπορεί επίσης να λάβεις αντικείμενα που ήταν κάπως σημαντικά για το αγαπημένο σου πρόσωπο, όπως κοχύλια (αν αγαπούσε την παραλία), πινέλα (αν ήταν ένας καλλιτέχνης) ή ακόμα και βίδες και καρφιά (αν ήταν οικοδόμος).

Παράδειγμα: Αν η μητέρα σου είχε αγάπη για τις τουλίπες, ξαφνικά παρατηρείς μια να ξεφυτρώνει στην αυλή σου, από το πουθενά. Με ένα σημάδι σαν αυτό, αξίζει να λάβεις το μήνυμα.

Θυμήσου, όσο δύσκολο και αν είναι να χάσεις κάποιον που αγαπάς, πρέπει να θυμάσαι ότι είμαστε όλοι αιώνιες σπίθες της ενέργειας και μέρος της καθολικής συνείδησης. Και αυτά τα είδη των μηνυμάτων από τους αγαπημένους σου, αποστέλλονται με την πρόθεση να σε ενημερώσουν ότι η ενέργειά τους δεν μπορεί να χαθεί -εξακολουθούν να είναι μαζί σου, αλλά σε μια ανώτερη δονητική μορφή.

Εάν πιστεύεις ότι όλα είναι απλώς μια σύμπτωση, εμπιστεύσου τη διαίσθησή σου, και στη συνέχεια απλά ζήτα την ίδια μέθοδο επικοινωνίας να επαναληφθεί και περίμενε. Μπορεί να χρειαστεί να περιμένεις μερικές ημέρες -αλλά αν είναι ένα αγαπημένο πρόσωπο, αυτό θα συμβεί ξανά!
πηγη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΣΕΡ ΑΡΘΟΥΡ ΚΟΝΑΝ ΝΤΟΥΛ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ…

Ένα τηλεγράφημα που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες της Νέας Υόρκης τον Μάρτιο του 1936, προκάλεσε τη συγκίνηση όλων εκείνων που πίστευαν στο μυστήριο της μεταθανάτιας ζωής. Ο Ντόυλ, ο οποίος πέθανε τον Ιούλιο του 1930, λίγο πριν εκπνεύσει, είχε υποσχεθεί στους οικείους του ότι θα τους έδινε σημεία που θα αποδείκνυαν τη συνέχεια της ζωής μετά τον θάνατο και ότι θα προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί τους. Πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του και χωρίς να έχει «ακουστεί» κανένα μήνυμα του διάσημου συγγραφέα, παρά τις επίμονες προσπάθειες που κατέβαλλαν τα πιο διάσημα μέντιουμ της Ευρώπης και της Αμερικής, οι θιασώτες της αθανασίας της ψυχής είχαν αρχίσει να απογοητεύονται, ενώ οι δύσπιστοι τους περιέλουζαν με σαρκαστικά σχόλια. Το θέμα είχε σχεδόν ξεχαστεί, όταν στις 13 Μαρτίου του 1936 κατέφτασε η είδηση της εμφάνισης του Ντόυλ και μάλιστα με την παλιά ιδιότητά του, του γιατρού. Το πνεύμα του Ντόυλ έκανε διάγνωση της ασθένειας από την οποία έπασχε η σύζυγός του, η Τζιν Ελίζαμπεθ Λ...

Άγνωστο Ον στην Χρυσόπετρα Κιλκίς (Έτος 1989)

Η επόμενη φωτογραφία είναι από προσωπική μου λήψη. Ανοιξη του 1989 , στο χωριό Χρυσόπετρα Κιλκίς.  Το φαινόμενο της υλοποίησης για ελάχιστα δευτερόλεπτα ενός 12μετρου γίγαντα μπροστά σε ανθρώπους.  Υπάρχει ακόμη μια μαρτυρία από έναν διοικητή του λόχου Στρατονομίας η οποία είναι η παρακάτω: Κλήθηκα ως διοικητής του λόχου Στρατονομίας από την πυροσβεστική να πάω άμεσα στην περιοχή διότι είχαν μεταβεί σε χρόνο μηδέν στρατιωτικοί από παρακείμενη βάση του ΝΑΤΟ (Αργυρούπολη Κιλκίς ) και προσπαθούσαν να εξαφανίσουν τα στοιχεία.  Στη φωτογραφία φαίνεται η πατούσα του τέρατος , μήκους 1,25 μέτρα , στην οποία οι Αμερικανοί στρατιωτικοί είχαν προλάβει να ρίξουν άσβεστο, με σκοπό  βέβαια να εξαφανίσουν τα στοιχεία ...   Το θέμα αποτέλεσε συζήτηση για πολλούς μήνες στη Β. Ελλάδα.  Και αν βέβαια η παραπάνω πατούσα έχει μήκος 1,25 μέτρα και το πλάσμα αυτό ήταν 12 μέτρα ψηλό, τότε τι πλάσμα μπορούσε να ήταν αυτό που η πατούσα του έχει μήκος μερικά ... χιλιόμετρα ...

Θάνατος δεν υπάρχει!

«Ψυχανεμίζουμαι πως κι η μαχόμενη ουσία πολεμάει πίσω από τα φαινόμενα να σμίξει με την καρδιά μου. Μα το σώμα στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ο νους στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ποιο είναι το χρέος μου; Να συντρίψω το σώμα, να χυθώ να σμίξω με τον Αόρατο. Να σωπάσει ο νους, ν’ ακούσω τον Αόρατο να φωνάζει. Περπατώ στ’ αφρόχειλα της άβυσσος και τρέμω. Δυο φωνές μέσα μου παλεύουν. O νους: «Γιατί να χανόμαστε κυνηγώντας το αδύνατο; Μέσα στον ιερό περίβολο των πέντε αιστήσεων χρέος μας ν’ αναγνωρίσουμε τα σύνορα του ανθρώπου.» Μα μια άλλη μέσα μου φωνή, ας την πούμε έχτη δύναμη, ως την πούμε καρδιά, αντιστέκεται και φωνάζει: «Όχι! Όχι! Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Ν’ αρνιέσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου! Να πεθαίνεις και να λες:  Θάνατος δεν υπάρχει !» Ν. Καζαντζάκης - Ασκητική πηγη