Εντυπωσιακή περίπτωση μετεμψύχωσης…

Ένας εβδομηντάχρονος απόστρατος Άγγλος Λοχαγός, ο Τζέημς Άρθουρ Φλάουερντιου, θα ταξίδευε τον Αύγουστο του 1978 στην Πέτρα της Ιορδανίας, προκειμένου να συμμετάσχει στα γυρίσματα ενός ντοκυμανταίρ.

Σε αυτό, ο Φλάουερντιου θα περιέγραφε καταστάσεις που είχαν δημιουργηθεί σε εκείνο το μέρος, 2.000 χρόνια πριν…

Μάλιστα, θα ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές αυτού του ντοκυμανταίρ, παρ’ όλο που ο ίδιος δεν είχε επισκεφτεί ποτέ την πόλη αυτή της Μέσης Ανατολής, ποτέ όμως στην «τωρινή ζωή του», γιατί σε μία «περασμένη ζωή», πριν από 2.000 χρόνια, είχε ζήσει και πέθανε εκεί, υπερασπίζοντάς την.



Αυτό, τουλάχιστον, πίστευε ο ίδιος από μικρό παιδί. Η ιστορία του ήταν μία από τις καταπληκτικότερες περιπτώσεις, που έκαναν ορισμένους να πιστεύουν ότι οι θεωρίες για τη μετεμψύχωση έχουν κάποια βάση.

Από τα πρώτα παιδικά του χρόνια, ο Φλάουερντιου έβλεπε συχνά ένα όραμα, ότι δηλαδή πολεμούσε μαζί με άλλους στρατιώτες και δεχόταν μία σπαθιά στη ράχη.

Το σπαθί του τρυπούσε τη ράχη και έβγαινε από το στήθος του. Ακόμη, οραματιζόταν συχνά την πόλη όπου πέθανε, μία πόλη χτισμένη πάνω σε βράχια ροζ και κεχριμπαρένια και χωρίς γυναικόπαιδα, παρά μόνο με ιερείς και στρατιώτες. Όταν πρωτομίλησε στους γονείς του για το όραμά του, εκείνοι του απάντησαν ότι όλα αυτά ήταν ανοησίες, όπως είπε ο ίδιος.

«Ύστερα, όταν έγινα 12 χρονών, πήγα για διακοπές στο Κρόμερ και στο Σέρινγχαμ, στην Αγγλία. Βρήκα στην παραλία πέτρες με χρώμα ροζ και κεχριμπαρένιο και αμέσως σκέφτηκα πως τέτοια είναι τα χρώματα του βράχου στην πολιτεία εκείνη», ανέφερε ο Φλάουερντιου.

Το 1975, ο Φλάουερντιου διάβασε στις εφημερίδες την αγγελία της συγγραφέως Τζόαν Φόρμαν, η οποία καλούσε όποιον είχε βιώσει περίεργα φαινόμενα με το χρόνο, δηλαδή το αίσθημα ότι είχε ζήσει και άλλοτε, να της το ανέφερε, για το βιβλίο της «Η μάσκα του Χρόνου».

Ο Φλάουερντιου της απάντησε αμέσως και ακολούθησε μία συστηματική ανάλυση των οραμάτων του, βάσει των περιγραφών του.

Ο ίδιος περιέγραψε τα συχνά οράματα της πόλης, που ήταν χτισμένη κοντά στην έρημο. Επίσης, υπήρχε ένα ποταμάκι που περνούσε δίπλα από μία χαράδρα και ένας δρόμος, με χρυσούς και αργυρούς θησαυρούς, κρυμμένους στο πίσω μέρος ενός ναού-τάφου, σκαλισμένους μέσα στους βράχους.

Η πόλη δεν είχε ούτε αγάλματα, ούτε εικόνες, αλλά οι κάτοικοί της λάτρευαν κάποιους θεούς.

Η περιγραφή ανταποκρινόταν στην εικόνα της αρχαίας Πέτρας στην Ιορδανία, όπου ο Φλάουερντιου δεν είχε πάει ποτέ. Από τις περιγραφές βγήκε το συμπέρασμα ότι ο «θάνατος» των οραμάτων του, είχε συμβεί σε μία μάχη που είχε δοθεί μεταξύ των κατοίκων της πόλης και των Σύρων, πιθανόν το 160 μ.Χ.

Την ανακάλυψη της πολιτείας των οραμάτων του Φλάουερντιου την έκανε η συνεργάτιδα της Φόρμαν, Φέλμια Μέλμπορν, που είχε επισκεφτεί την Πέτρα το 1964.

«Είμαι βέβαιος ότι θα μπορέσω να οδηγήσω οποιονδήποτε μέσα στην πόλη και να δείξω που ήταν το κάθε πράγμα. Ποτέ δεν είχα καταλάβει τι σήμαιναν εκείνα τα γράμματα. Δεν είμαι φαντασιόπληκτος. Τώρα αρχίζω να πιστεύω στη μετεμψύχωση ή ότι ορισμένες αναμνήσεις μεταβιβάζονται κληρονομικά από τη μία γενιά στην άλλη», δήλωσε ο Φλάουερντιου, λίγο πριν το ταξίδι.

Η είδηση αυτή δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», στις 27/07/1978…

meresparaxenes.comπηγη