Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ρωσία: Μυστηριώδης ραδιοφωνικός σταθμός εκπέμπει από το 1970 και στέλνει μηνύματα που κανείς δεν μπορεί να αποκωδικοποιήσει

Απόκοσμοι ήχοι, παράσιτα, μονότονα βουητά και ακαθόριστοι ψίθυροι.
Ένας μυστηριώδης ραδιοφωνικός σταθμός στην Ρωσία εκπέμπει από το 1970 και στέλνει μηνύματα που κανείς δεν μπορεί να αποκωδικοποιήσει.
Ο UVB-76 είναι το διεθνές διακριτικό κλήσεως ενός περίεργου ραδιοσταθμού που εκπέμπει στα βραχέα κύματα, στη συχνότητα 4.625 kHz.
Εκπέμπει έναν σύντομο, μονότονο τόνο, που επαναλαμβάνεται περίπου 25 φορές το λεπτό και έχει παρατσούκλι «The Buzzer».
Κάθε τέσσερις μήνες το βουητό διακόπτεται και μεταδίδεται στα ρώσικα ένα κωδικοποιημένο μήνυμα που κανείς δεν μπορεί να ερμηνεύσει.
Κανένας επίσης δεν γνωρίζει τον σκοπό της ύπαρξης του σταθμού, πρόκειται για έναν μύθο και πολλοί είναι αυτοί που προσπαθούν να ανακαλύψουν το μυστικό του.

ra-1
Μέχρι το 2010 ο πομπός του σταθμού βρισκόταν στο Povarovo της Ρωσίας, 40 χλμ βορειοδυτικά της Μόσχας όπου υπήρχαν άκρως απόρρητες στρατιωτικές εγκαταστάσεις που εγκαταλείφθηκαν.
Στην συνέχεια φημολογείται ότι ο μυστηριώδης σταθμός μεταφέρθηκε κοντά στο Pskov, σε μαι περιοχή κοντά στα σύνορα με την Εσθονία.
ra-3
Κανείς δεν γνωρίζει τον σκοπό, την προέλευση ή την ιστορία του σταθμού. Κάποιοι μιλούν για ένα ρωσικό στρατιωτικό σταθμό που επικοινωνεί με ένα παγκόσμιο δίκτυο κατασκόπων, κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι ένας επιστημονικός ερευνητικός σταθμός ενώ κάποιοι άλλοι μιλούν απλά για μια φάρσα.
ra-4
ra-2
ra-5
ra-7
ra-10
iefimerida.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΣΕΡ ΑΡΘΟΥΡ ΚΟΝΑΝ ΝΤΟΥΛ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ…

Ένα τηλεγράφημα που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες της Νέας Υόρκης τον Μάρτιο του 1936, προκάλεσε τη συγκίνηση όλων εκείνων που πίστευαν στο μυστήριο της μεταθανάτιας ζωής. Ο Ντόυλ, ο οποίος πέθανε τον Ιούλιο του 1930, λίγο πριν εκπνεύσει, είχε υποσχεθεί στους οικείους του ότι θα τους έδινε σημεία που θα αποδείκνυαν τη συνέχεια της ζωής μετά τον θάνατο και ότι θα προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί τους. Πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του και χωρίς να έχει «ακουστεί» κανένα μήνυμα του διάσημου συγγραφέα, παρά τις επίμονες προσπάθειες που κατέβαλλαν τα πιο διάσημα μέντιουμ της Ευρώπης και της Αμερικής, οι θιασώτες της αθανασίας της ψυχής είχαν αρχίσει να απογοητεύονται, ενώ οι δύσπιστοι τους περιέλουζαν με σαρκαστικά σχόλια. Το θέμα είχε σχεδόν ξεχαστεί, όταν στις 13 Μαρτίου του 1936 κατέφτασε η είδηση της εμφάνισης του Ντόυλ και μάλιστα με την παλιά ιδιότητά του, του γιατρού. Το πνεύμα του Ντόυλ έκανε διάγνωση της ασθένειας από την οποία έπασχε η σύζυγός του, η Τζιν Ελίζαμπεθ Λ...

Άγνωστο Ον στην Χρυσόπετρα Κιλκίς (Έτος 1989)

Η επόμενη φωτογραφία είναι από προσωπική μου λήψη. Ανοιξη του 1989 , στο χωριό Χρυσόπετρα Κιλκίς.  Το φαινόμενο της υλοποίησης για ελάχιστα δευτερόλεπτα ενός 12μετρου γίγαντα μπροστά σε ανθρώπους.  Υπάρχει ακόμη μια μαρτυρία από έναν διοικητή του λόχου Στρατονομίας η οποία είναι η παρακάτω: Κλήθηκα ως διοικητής του λόχου Στρατονομίας από την πυροσβεστική να πάω άμεσα στην περιοχή διότι είχαν μεταβεί σε χρόνο μηδέν στρατιωτικοί από παρακείμενη βάση του ΝΑΤΟ (Αργυρούπολη Κιλκίς ) και προσπαθούσαν να εξαφανίσουν τα στοιχεία.  Στη φωτογραφία φαίνεται η πατούσα του τέρατος , μήκους 1,25 μέτρα , στην οποία οι Αμερικανοί στρατιωτικοί είχαν προλάβει να ρίξουν άσβεστο, με σκοπό  βέβαια να εξαφανίσουν τα στοιχεία ...   Το θέμα αποτέλεσε συζήτηση για πολλούς μήνες στη Β. Ελλάδα.  Και αν βέβαια η παραπάνω πατούσα έχει μήκος 1,25 μέτρα και το πλάσμα αυτό ήταν 12 μέτρα ψηλό, τότε τι πλάσμα μπορούσε να ήταν αυτό που η πατούσα του έχει μήκος μερικά ... χιλιόμετρα ...

Θάνατος δεν υπάρχει!

«Ψυχανεμίζουμαι πως κι η μαχόμενη ουσία πολεμάει πίσω από τα φαινόμενα να σμίξει με την καρδιά μου. Μα το σώμα στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ο νους στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ποιο είναι το χρέος μου; Να συντρίψω το σώμα, να χυθώ να σμίξω με τον Αόρατο. Να σωπάσει ο νους, ν’ ακούσω τον Αόρατο να φωνάζει. Περπατώ στ’ αφρόχειλα της άβυσσος και τρέμω. Δυο φωνές μέσα μου παλεύουν. O νους: «Γιατί να χανόμαστε κυνηγώντας το αδύνατο; Μέσα στον ιερό περίβολο των πέντε αιστήσεων χρέος μας ν’ αναγνωρίσουμε τα σύνορα του ανθρώπου.» Μα μια άλλη μέσα μου φωνή, ας την πούμε έχτη δύναμη, ως την πούμε καρδιά, αντιστέκεται και φωνάζει: «Όχι! Όχι! Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Ν’ αρνιέσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου! Να πεθαίνεις και να λες:  Θάνατος δεν υπάρχει !» Ν. Καζαντζάκης - Ασκητική πηγη