Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

το “τυχερό λουλούδι από τον ουρανό” που ανθίζει κάθε 3.000 χρόνια

Στις βουδιστικές γραφές αναφέρεται ως Udumbara (που στα Σανσκριτικά σημαίνει “τυχερό λουλούδι από τον ουρανό”) και η σπάνια άνθισή του, και μάλιστα σε πολύ περίεργα σημεία, συνδέεται με διάφορους θρύλους που έχουν κατά καιρούς αναπτυχθεί γύρω από το όνομά του.

perierga.gr - Ένα σπάνιο λουλούδι ανθίζει κάθε 3.000 χρόνια!
Για παράδειγμα, οι Βουδιστές λένε ότι “το λουλούδι Udumbara ανθίζει κάθε 3.000 χρόνια και είναι αποτέλεσμα υπερφυσικών φαινομένων, γι’ αυτό συχνά το συναντάμε επάνω στα αγάλματα του Βούδα. Είναι ένα θεϊκό λουλούδι που έρχεται από τον ουρανό…”!
perierga.gr - Ένα σπάνιο λουλούδι ανθίζει κάθε 3.000 χρόνια!
Στους ινδικούς μύθους είναι γνωστό με την ονομασία “Youtan Poluo” και λέγεται ότι η άνθισή του συνδέεται με την άφιξη του ιερού βασιλιά Sage στη Γη, ενώ η εμφάνισή του στους κήπους των σπιτιών υποδηλώνει την καλή τύχη της οικογένειας που κατοικεί εκεί.
perierga.gr - Ένα σπάνιο λουλούδι ανθίζει κάθε 3.000 χρόνια!
Δεν έχει κάποια επιστημονική ονομασία (μέχρι στιγμής τουλάχιστον), ενώ αποτελείται από λεπτούς διάφανους βλαστούς, στην κορυφή των οποίων αναπτύσσονται μικροσκοπικά λευκά άνθη που δεν ξεπερνούν το 1 χιλιοστό σε μέγεθος.
perierga.gr - Ένα σπάνιο λουλούδι ανθίζει κάθε 3.000 χρόνια!
Το φυτό αναπτύσσεται κυρίως επάνω σε κορμούς μπαμπού αλλά και στα φύλλα διάφορων φυτών, πάνω σε φρούτα, ακόμη και σε μεταλλικούς σωλήνες, εμφανίζοντας από 18-28 άνθη, η μυρωδιά των οποίων δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο, γεγονός που κάνει το Udumbara αμέσως αντιληπτό.
perierga.gr - Ένα σπάνιο λουλούδι ανθίζει κάθε 3.000 χρόνια!
perierga.gr - Ένα σπάνιο λουλούδι ανθίζει κάθε 3.000 χρόνια!πηγη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΣΕΡ ΑΡΘΟΥΡ ΚΟΝΑΝ ΝΤΟΥΛ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ…

Ένα τηλεγράφημα που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες της Νέας Υόρκης τον Μάρτιο του 1936, προκάλεσε τη συγκίνηση όλων εκείνων που πίστευαν στο μυστήριο της μεταθανάτιας ζωής. Ο Ντόυλ, ο οποίος πέθανε τον Ιούλιο του 1930, λίγο πριν εκπνεύσει, είχε υποσχεθεί στους οικείους του ότι θα τους έδινε σημεία που θα αποδείκνυαν τη συνέχεια της ζωής μετά τον θάνατο και ότι θα προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί τους. Πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του και χωρίς να έχει «ακουστεί» κανένα μήνυμα του διάσημου συγγραφέα, παρά τις επίμονες προσπάθειες που κατέβαλλαν τα πιο διάσημα μέντιουμ της Ευρώπης και της Αμερικής, οι θιασώτες της αθανασίας της ψυχής είχαν αρχίσει να απογοητεύονται, ενώ οι δύσπιστοι τους περιέλουζαν με σαρκαστικά σχόλια. Το θέμα είχε σχεδόν ξεχαστεί, όταν στις 13 Μαρτίου του 1936 κατέφτασε η είδηση της εμφάνισης του Ντόυλ και μάλιστα με την παλιά ιδιότητά του, του γιατρού. Το πνεύμα του Ντόυλ έκανε διάγνωση της ασθένειας από την οποία έπασχε η σύζυγός του, η Τζιν Ελίζαμπεθ Λ...

Άγνωστο Ον στην Χρυσόπετρα Κιλκίς (Έτος 1989)

Η επόμενη φωτογραφία είναι από προσωπική μου λήψη. Ανοιξη του 1989 , στο χωριό Χρυσόπετρα Κιλκίς.  Το φαινόμενο της υλοποίησης για ελάχιστα δευτερόλεπτα ενός 12μετρου γίγαντα μπροστά σε ανθρώπους.  Υπάρχει ακόμη μια μαρτυρία από έναν διοικητή του λόχου Στρατονομίας η οποία είναι η παρακάτω: Κλήθηκα ως διοικητής του λόχου Στρατονομίας από την πυροσβεστική να πάω άμεσα στην περιοχή διότι είχαν μεταβεί σε χρόνο μηδέν στρατιωτικοί από παρακείμενη βάση του ΝΑΤΟ (Αργυρούπολη Κιλκίς ) και προσπαθούσαν να εξαφανίσουν τα στοιχεία.  Στη φωτογραφία φαίνεται η πατούσα του τέρατος , μήκους 1,25 μέτρα , στην οποία οι Αμερικανοί στρατιωτικοί είχαν προλάβει να ρίξουν άσβεστο, με σκοπό  βέβαια να εξαφανίσουν τα στοιχεία ...   Το θέμα αποτέλεσε συζήτηση για πολλούς μήνες στη Β. Ελλάδα.  Και αν βέβαια η παραπάνω πατούσα έχει μήκος 1,25 μέτρα και το πλάσμα αυτό ήταν 12 μέτρα ψηλό, τότε τι πλάσμα μπορούσε να ήταν αυτό που η πατούσα του έχει μήκος μερικά ... χιλιόμετρα ...

Θάνατος δεν υπάρχει!

«Ψυχανεμίζουμαι πως κι η μαχόμενη ουσία πολεμάει πίσω από τα φαινόμενα να σμίξει με την καρδιά μου. Μα το σώμα στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ο νους στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ποιο είναι το χρέος μου; Να συντρίψω το σώμα, να χυθώ να σμίξω με τον Αόρατο. Να σωπάσει ο νους, ν’ ακούσω τον Αόρατο να φωνάζει. Περπατώ στ’ αφρόχειλα της άβυσσος και τρέμω. Δυο φωνές μέσα μου παλεύουν. O νους: «Γιατί να χανόμαστε κυνηγώντας το αδύνατο; Μέσα στον ιερό περίβολο των πέντε αιστήσεων χρέος μας ν’ αναγνωρίσουμε τα σύνορα του ανθρώπου.» Μα μια άλλη μέσα μου φωνή, ας την πούμε έχτη δύναμη, ως την πούμε καρδιά, αντιστέκεται και φωνάζει: «Όχι! Όχι! Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Ν’ αρνιέσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου! Να πεθαίνεις και να λες:  Θάνατος δεν υπάρχει !» Ν. Καζαντζάκης - Ασκητική πηγη