Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Βουδιστές ισχυρίζονται ότι η μούμια του μοναχού που βρέθηκε σε στάση λωτού είναι ζωντανή και διαλογίζεται

Καλύφθηκε εκτενώς από τα μίντια σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς η μούμια βουδιστή μοναχού που χρονολογείται 200 ετών και βρέθηκε στη Μογγολία, εντοπίστηκε σε στάση διαλογισμού.
Τώρα, ξαναέρχεται στην επικαιρότητα, καθώς σήμερα τα ξημερώματα, το BBC δημοσίευσε τις μαρτυρίες βουδιστών μοναχών με υψηλή θέση στην ιεραρχία, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι ο μουμιοποιημένος μοναχός που θεωρούν ότι είναι ο πνευματικός δάσκαλος του Lama Dashi-Dorzho Itigilov, δεν είναι νεκρός αλλά είναι σε κατάσταση βαθέως διαλογισμού που οδηγεί σε ύπνωση.
Συγκεκριμένα ο επιστήμονας φυσικής του Θιβετιανού πνευματικού ηγέτη Δαλάι Λάμα, Μπάρι Κερζίν, δήλωσε στους Times της Σιβηρίας ότι ο μοναχός βρίσκεται στην σπάνια κατάσταση διαλογισμού που ονομάζεται «tubkdam».
«Αν ο διαλογιστής μπορεί να βρίσκεται συνεχώς σε “tubkdam”», υποστηρίζει ο Κερζίν, «τότε γίνεται Βούδας».

monk
Ο Μπάρι Κερζίν
Πάντως, οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη, δύο ημέρες μετά, κατορθώσει να διαπιστώσουν τον λόγο που ο μοναχός είναι τόσο καλά διατηρημένος. Ωστόσο, κάποιοι το αποδίδουν στις εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες που επικρατούν στη Μογγολία.
Σημειώνεται ότι ο μουμιοποιημένος μοναχός ανακαλύφθηκε αφότου είχε κλαπεί από άνδρα, με σκοπό να τον πωλήσει στη μαύρη αγορά, αλλά τελικά εντοπίστηκε και συνελήφθη. Η μούμια φρουρείται στο Εθνικό Νεκροτομείο.
Μέχρι στιγμής, δεν έχουν γίνει επίσημες ανακοινώσεις για την εξέλιξη ή τα αποτελέσματα των ερευνών.
mummy-new-picture
mummy-new-picture1
mummy-new-picture2

Πηγή: iefimerida.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΣΕΡ ΑΡΘΟΥΡ ΚΟΝΑΝ ΝΤΟΥΛ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ…

Ένα τηλεγράφημα που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες της Νέας Υόρκης τον Μάρτιο του 1936, προκάλεσε τη συγκίνηση όλων εκείνων που πίστευαν στο μυστήριο της μεταθανάτιας ζωής. Ο Ντόυλ, ο οποίος πέθανε τον Ιούλιο του 1930, λίγο πριν εκπνεύσει, είχε υποσχεθεί στους οικείους του ότι θα τους έδινε σημεία που θα αποδείκνυαν τη συνέχεια της ζωής μετά τον θάνατο και ότι θα προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί τους. Πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του και χωρίς να έχει «ακουστεί» κανένα μήνυμα του διάσημου συγγραφέα, παρά τις επίμονες προσπάθειες που κατέβαλλαν τα πιο διάσημα μέντιουμ της Ευρώπης και της Αμερικής, οι θιασώτες της αθανασίας της ψυχής είχαν αρχίσει να απογοητεύονται, ενώ οι δύσπιστοι τους περιέλουζαν με σαρκαστικά σχόλια. Το θέμα είχε σχεδόν ξεχαστεί, όταν στις 13 Μαρτίου του 1936 κατέφτασε η είδηση της εμφάνισης του Ντόυλ και μάλιστα με την παλιά ιδιότητά του, του γιατρού. Το πνεύμα του Ντόυλ έκανε διάγνωση της ασθένειας από την οποία έπασχε η σύζυγός του, η Τζιν Ελίζαμπεθ Λ...

Άγνωστο Ον στην Χρυσόπετρα Κιλκίς (Έτος 1989)

Η επόμενη φωτογραφία είναι από προσωπική μου λήψη. Ανοιξη του 1989 , στο χωριό Χρυσόπετρα Κιλκίς.  Το φαινόμενο της υλοποίησης για ελάχιστα δευτερόλεπτα ενός 12μετρου γίγαντα μπροστά σε ανθρώπους.  Υπάρχει ακόμη μια μαρτυρία από έναν διοικητή του λόχου Στρατονομίας η οποία είναι η παρακάτω: Κλήθηκα ως διοικητής του λόχου Στρατονομίας από την πυροσβεστική να πάω άμεσα στην περιοχή διότι είχαν μεταβεί σε χρόνο μηδέν στρατιωτικοί από παρακείμενη βάση του ΝΑΤΟ (Αργυρούπολη Κιλκίς ) και προσπαθούσαν να εξαφανίσουν τα στοιχεία.  Στη φωτογραφία φαίνεται η πατούσα του τέρατος , μήκους 1,25 μέτρα , στην οποία οι Αμερικανοί στρατιωτικοί είχαν προλάβει να ρίξουν άσβεστο, με σκοπό  βέβαια να εξαφανίσουν τα στοιχεία ...   Το θέμα αποτέλεσε συζήτηση για πολλούς μήνες στη Β. Ελλάδα.  Και αν βέβαια η παραπάνω πατούσα έχει μήκος 1,25 μέτρα και το πλάσμα αυτό ήταν 12 μέτρα ψηλό, τότε τι πλάσμα μπορούσε να ήταν αυτό που η πατούσα του έχει μήκος μερικά ... χιλιόμετρα ...

Θάνατος δεν υπάρχει!

«Ψυχανεμίζουμαι πως κι η μαχόμενη ουσία πολεμάει πίσω από τα φαινόμενα να σμίξει με την καρδιά μου. Μα το σώμα στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ο νους στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ποιο είναι το χρέος μου; Να συντρίψω το σώμα, να χυθώ να σμίξω με τον Αόρατο. Να σωπάσει ο νους, ν’ ακούσω τον Αόρατο να φωνάζει. Περπατώ στ’ αφρόχειλα της άβυσσος και τρέμω. Δυο φωνές μέσα μου παλεύουν. O νους: «Γιατί να χανόμαστε κυνηγώντας το αδύνατο; Μέσα στον ιερό περίβολο των πέντε αιστήσεων χρέος μας ν’ αναγνωρίσουμε τα σύνορα του ανθρώπου.» Μα μια άλλη μέσα μου φωνή, ας την πούμε έχτη δύναμη, ως την πούμε καρδιά, αντιστέκεται και φωνάζει: «Όχι! Όχι! Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Ν’ αρνιέσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου! Να πεθαίνεις και να λες:  Θάνατος δεν υπάρχει !» Ν. Καζαντζάκης - Ασκητική πηγη