Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«Αόρατη» δύναμη σηκώνει στον αέρα αυτοκίνητα;

Ζουν τελικά ανάμεσά μας (οι εξωγήινοι); Υπάρχουν δυνάμεις ανεξέλεγκτες που δρουν χωρίς να μπορούμε να τις δούμε; Ή μήπως είναι κάτι πιο απλό, που μπορεί να εξηγηθεί από την ανθρώπινη λογική;
Όπως και να έχει το βίντεο που παρακολουθούμε έχει ήδη ξεκινήσει να κάνει τον γύρο του διαδικτύου, με σχόλια που αρχίζουν από θεωρίες συνωμοσίας έως και σενάρια επιστημονικής φαντασίας.
Βλέποντας την εικόνα, είναι σίγουρο ότι η πρώτη αντίδραση είναι η απορία. Ένα αυτοκίνητο κινείται με σχετικά χαμηλή ταχύτητα σε πόλη της Κίνας, όταν ξαφνικά, σαν κάποια αόρατη δύναμη να το έχει αρπάξει, σηκώνεται στον αέρα και αναποδογυρίζει παρασέρνοντας μαζί και άλλα αυτοκίνητα που βρίσκονται πίσω του και πλάι του, τα οποία και αυτά αντιδρούν με τον ίδιο απροσδόκητο τρόπο.

Το βίντεο προέρχεται από κάμερα ασφαλείας, και αν δεν έχει υποστεί επεξεργασία (κάτι που δεν διαπιστώνεται σε πρώτη φάση) έχει εγείρει δεκάδες ερωτηματικά για το τι συμβαίνει.
Αφήνοντας κατά μέρους πάντως τις θεωρίες περί εξωγήινων και αόρατων δυνάμεων, αυτό που φαίνεται πιο λογικοφανές είναι ότι στον δρόμο έχει πέσει κάποιο καλώδιο ηλεκτροδότησης (ή κάποιου άλλου δικτύου).
Έτσι το αυτοκίνητο που έρχεται βρίσκει κόντρα επάνω του, και με την φόρα που έχει σηκώνεται ψηλά και αναποδογυρίζει.
Όπως και να έχει, και παρά την προσπάθεια λογικής επεξεργασίας αυτού που βλέπουμε, δεν παύει η συγκεκριμένη σκηνή να είναι από μόνη της εντυπωσιακή.
Όσο για τις ερμηνείες, ο καθένας ας επιλέξει ότι του ταιριάζει περισσότερο.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΣΕΡ ΑΡΘΟΥΡ ΚΟΝΑΝ ΝΤΟΥΛ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ…

Ένα τηλεγράφημα που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες της Νέας Υόρκης τον Μάρτιο του 1936, προκάλεσε τη συγκίνηση όλων εκείνων που πίστευαν στο μυστήριο της μεταθανάτιας ζωής. Ο Ντόυλ, ο οποίος πέθανε τον Ιούλιο του 1930, λίγο πριν εκπνεύσει, είχε υποσχεθεί στους οικείους του ότι θα τους έδινε σημεία που θα αποδείκνυαν τη συνέχεια της ζωής μετά τον θάνατο και ότι θα προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί τους. Πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του και χωρίς να έχει «ακουστεί» κανένα μήνυμα του διάσημου συγγραφέα, παρά τις επίμονες προσπάθειες που κατέβαλλαν τα πιο διάσημα μέντιουμ της Ευρώπης και της Αμερικής, οι θιασώτες της αθανασίας της ψυχής είχαν αρχίσει να απογοητεύονται, ενώ οι δύσπιστοι τους περιέλουζαν με σαρκαστικά σχόλια. Το θέμα είχε σχεδόν ξεχαστεί, όταν στις 13 Μαρτίου του 1936 κατέφτασε η είδηση της εμφάνισης του Ντόυλ και μάλιστα με την παλιά ιδιότητά του, του γιατρού. Το πνεύμα του Ντόυλ έκανε διάγνωση της ασθένειας από την οποία έπασχε η σύζυγός του, η Τζιν Ελίζαμπεθ Λ...

Άγνωστο Ον στην Χρυσόπετρα Κιλκίς (Έτος 1989)

Η επόμενη φωτογραφία είναι από προσωπική μου λήψη. Ανοιξη του 1989 , στο χωριό Χρυσόπετρα Κιλκίς.  Το φαινόμενο της υλοποίησης για ελάχιστα δευτερόλεπτα ενός 12μετρου γίγαντα μπροστά σε ανθρώπους.  Υπάρχει ακόμη μια μαρτυρία από έναν διοικητή του λόχου Στρατονομίας η οποία είναι η παρακάτω: Κλήθηκα ως διοικητής του λόχου Στρατονομίας από την πυροσβεστική να πάω άμεσα στην περιοχή διότι είχαν μεταβεί σε χρόνο μηδέν στρατιωτικοί από παρακείμενη βάση του ΝΑΤΟ (Αργυρούπολη Κιλκίς ) και προσπαθούσαν να εξαφανίσουν τα στοιχεία.  Στη φωτογραφία φαίνεται η πατούσα του τέρατος , μήκους 1,25 μέτρα , στην οποία οι Αμερικανοί στρατιωτικοί είχαν προλάβει να ρίξουν άσβεστο, με σκοπό  βέβαια να εξαφανίσουν τα στοιχεία ...   Το θέμα αποτέλεσε συζήτηση για πολλούς μήνες στη Β. Ελλάδα.  Και αν βέβαια η παραπάνω πατούσα έχει μήκος 1,25 μέτρα και το πλάσμα αυτό ήταν 12 μέτρα ψηλό, τότε τι πλάσμα μπορούσε να ήταν αυτό που η πατούσα του έχει μήκος μερικά ... χιλιόμετρα ...

Θάνατος δεν υπάρχει!

«Ψυχανεμίζουμαι πως κι η μαχόμενη ουσία πολεμάει πίσω από τα φαινόμενα να σμίξει με την καρδιά μου. Μα το σώμα στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ο νους στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ποιο είναι το χρέος μου; Να συντρίψω το σώμα, να χυθώ να σμίξω με τον Αόρατο. Να σωπάσει ο νους, ν’ ακούσω τον Αόρατο να φωνάζει. Περπατώ στ’ αφρόχειλα της άβυσσος και τρέμω. Δυο φωνές μέσα μου παλεύουν. O νους: «Γιατί να χανόμαστε κυνηγώντας το αδύνατο; Μέσα στον ιερό περίβολο των πέντε αιστήσεων χρέος μας ν’ αναγνωρίσουμε τα σύνορα του ανθρώπου.» Μα μια άλλη μέσα μου φωνή, ας την πούμε έχτη δύναμη, ως την πούμε καρδιά, αντιστέκεται και φωνάζει: «Όχι! Όχι! Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Ν’ αρνιέσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου! Να πεθαίνεις και να λες:  Θάνατος δεν υπάρχει !» Ν. Καζαντζάκης - Ασκητική πηγη