Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μυστηριώδες αντικείμενο εντοπίστηκε στη Ρωσία

Προβληματισμό στους αρχαιολόγους, αλλά και το ερέθισμα στους απανταχού… συνωμοσιολόγους να «πυροδοτήσουν» ξανά τις συζητήσεις για την εξωγήινη ζωή, πρόσφερε… απλόχερα ένα παράξενο αντικείμενο που εντοπίστηκε στη Ρωσία.
Το άγνωστης ταυτότητας παράξενο εύρημα, που πληροί μάλιστα – τουλάχιστον σχηματικά – τις κοινότοπες προϋποθέσεις για τα ιπτάμενα UFO, ανακάλυψε ένας εργαζόμενος εταιρείας εξόρυξης άνθρακα στη Σιβηρία.
Σημείωσε μάλιστα ότι βρέθηκαν δύο από… δαύτα, ωστόσο το ένα έπεσε… θύμα του εκσκαφέα!
Το αντικείμενο – που σύμφωνα πάντως με έναν άλλο ανθρακωρύχο, φέρεται να κατασκευάστηκε από ανθρώπινα χέρια – έχει κυκλικό σχήμα διαμέτρου 1,2 μέτρου, ενώ ζυγίζει 200 περίπου κιλά.

Ανακαλύφθηκε, δε, 40 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης. Δεκαπέντε περίπου δηλαδή περισσότερα από το βάθος στο οποίο έχουν βρεθεί κατά το παρελθόν αρχαία. Κάτι που ώθησε έτσι όσους πιστεύουν πως δεν είμαστε μόνοι στο μάταιο τούτο κόσμο, ότι «πρέπει να έφθασε από πολύ ψηλά»…
«Δεν ήταν καθόλου δύσκολο να το δω, καθώς ήταν πραγματικά ξεχωριστό και μεγάλο. Δεν έχω δει ποτέ ξανά κάτι σαν αυτό, πόσο μάλλον, εδώ, στη μέση του πουθενά. Πρόκειται για ένα πραγματικό μυστήριο», ανέφερε ο 40χρονος Boris Glazkov που εντόπισε το αντικείμενο στο Kuznetsk Basin της Σιβηρίας.
rosia_1
Από την πλευρά του, ο συνάδελφός του, Arthur Presnyakov, 38 ετών, συμπλήρωσε: «Υπήρχαν πράγματι δυο παρόμοια αντικείμενα, αλλά το πρώτο έσπασε όπως τραβήχτηκε από τον εκσκαφέα.
Ήμασταν σίγουροι ότι έσπασε σε κομμάτια, ωστόσο στη συνέχεια, εμφανίστηκε και δεύτερο. Τότε σταματήσαμε τη δουλειά για να το αφαιρέσουμε προσεκτικά».
rosia_3
πηγη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΣΕΡ ΑΡΘΟΥΡ ΚΟΝΑΝ ΝΤΟΥΛ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ…

Ένα τηλεγράφημα που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες της Νέας Υόρκης τον Μάρτιο του 1936, προκάλεσε τη συγκίνηση όλων εκείνων που πίστευαν στο μυστήριο της μεταθανάτιας ζωής. Ο Ντόυλ, ο οποίος πέθανε τον Ιούλιο του 1930, λίγο πριν εκπνεύσει, είχε υποσχεθεί στους οικείους του ότι θα τους έδινε σημεία που θα αποδείκνυαν τη συνέχεια της ζωής μετά τον θάνατο και ότι θα προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί τους. Πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του και χωρίς να έχει «ακουστεί» κανένα μήνυμα του διάσημου συγγραφέα, παρά τις επίμονες προσπάθειες που κατέβαλλαν τα πιο διάσημα μέντιουμ της Ευρώπης και της Αμερικής, οι θιασώτες της αθανασίας της ψυχής είχαν αρχίσει να απογοητεύονται, ενώ οι δύσπιστοι τους περιέλουζαν με σαρκαστικά σχόλια. Το θέμα είχε σχεδόν ξεχαστεί, όταν στις 13 Μαρτίου του 1936 κατέφτασε η είδηση της εμφάνισης του Ντόυλ και μάλιστα με την παλιά ιδιότητά του, του γιατρού. Το πνεύμα του Ντόυλ έκανε διάγνωση της ασθένειας από την οποία έπασχε η σύζυγός του, η Τζιν Ελίζαμπεθ Λ...

Άγνωστο Ον στην Χρυσόπετρα Κιλκίς (Έτος 1989)

Η επόμενη φωτογραφία είναι από προσωπική μου λήψη. Ανοιξη του 1989 , στο χωριό Χρυσόπετρα Κιλκίς.  Το φαινόμενο της υλοποίησης για ελάχιστα δευτερόλεπτα ενός 12μετρου γίγαντα μπροστά σε ανθρώπους.  Υπάρχει ακόμη μια μαρτυρία από έναν διοικητή του λόχου Στρατονομίας η οποία είναι η παρακάτω: Κλήθηκα ως διοικητής του λόχου Στρατονομίας από την πυροσβεστική να πάω άμεσα στην περιοχή διότι είχαν μεταβεί σε χρόνο μηδέν στρατιωτικοί από παρακείμενη βάση του ΝΑΤΟ (Αργυρούπολη Κιλκίς ) και προσπαθούσαν να εξαφανίσουν τα στοιχεία.  Στη φωτογραφία φαίνεται η πατούσα του τέρατος , μήκους 1,25 μέτρα , στην οποία οι Αμερικανοί στρατιωτικοί είχαν προλάβει να ρίξουν άσβεστο, με σκοπό  βέβαια να εξαφανίσουν τα στοιχεία ...   Το θέμα αποτέλεσε συζήτηση για πολλούς μήνες στη Β. Ελλάδα.  Και αν βέβαια η παραπάνω πατούσα έχει μήκος 1,25 μέτρα και το πλάσμα αυτό ήταν 12 μέτρα ψηλό, τότε τι πλάσμα μπορούσε να ήταν αυτό που η πατούσα του έχει μήκος μερικά ... χιλιόμετρα ...

Θάνατος δεν υπάρχει!

«Ψυχανεμίζουμαι πως κι η μαχόμενη ουσία πολεμάει πίσω από τα φαινόμενα να σμίξει με την καρδιά μου. Μα το σώμα στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ο νους στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ποιο είναι το χρέος μου; Να συντρίψω το σώμα, να χυθώ να σμίξω με τον Αόρατο. Να σωπάσει ο νους, ν’ ακούσω τον Αόρατο να φωνάζει. Περπατώ στ’ αφρόχειλα της άβυσσος και τρέμω. Δυο φωνές μέσα μου παλεύουν. O νους: «Γιατί να χανόμαστε κυνηγώντας το αδύνατο; Μέσα στον ιερό περίβολο των πέντε αιστήσεων χρέος μας ν’ αναγνωρίσουμε τα σύνορα του ανθρώπου.» Μα μια άλλη μέσα μου φωνή, ας την πούμε έχτη δύναμη, ως την πούμε καρδιά, αντιστέκεται και φωνάζει: «Όχι! Όχι! Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Ν’ αρνιέσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου! Να πεθαίνεις και να λες:  Θάνατος δεν υπάρχει !» Ν. Καζαντζάκης - Ασκητική πηγη