Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το Hubble «έπιασε» τον πιο μακρινό κομήτη που καταγράφηκε ποτέ σε τροχιά 2,4 δισ. χιλιομέτρων από τον Ήλιο

Ο κομήτης C/2017 K2 που κινείται στην αστρονομική τροχιά των 2,4 δισ. χιλιομέτρων από τον Ήλιο είναι ο νέος αστρονομικός θρίαμβος του τηλεσκοπίου Hubble, ως ο πιο μακρινός κομήτης που είδε ποτέ ο άνθρωπος. 
 
Ανακαλύφθηκε βέβαια τον Μάιο του 2017 από το Panoramic Survey Telescope και το Rapid Response System (Pan-STARRS) της Χαβάης, αν και ήταν προσφάτως το διαστημικό τηλεσκόπιο αυτό που τον είδε με κάθε λεπτομέρεια.
 
Σύμφωνα με το ανακοινωθέν, η παρατήρηση του Hubble «αντιπροσωπεύει τα πιο πρώιμα ίχνη δραστηριότητας που καταγράφηκαν ποτέ από κομήτη που μπαίνει στην πλανητική ζώνη του ηλιακού μας συστήματος για πρώτη φορά».
 
Τον είδαν να κινείται κάπου μεταξύ Ουρανού και Κρόνου και πλέον οδεύει ολοταχώς για τον Ήλιο, επιδεικνύοντας όλη τη φαντασμαγορία του Διαστήματος.
«Είναι ο πιο πρωτόγονος κομήτης που είδαμε ποτέ», δήλωσε ο ακαδημαϊκός αστρονόμος David Jewitt που μελετά το ουράνιο σώμα, λέγοντάς μας πως προέρχεται από τη σφαιρική ζώνη των κομητών (διαμέτρου ενός έτους φωτός) που χρονολογείται από τη δημιουργία του ηλιακού μας συστήματος πριν από 4,6 δισ. χρόνια.
 
Ο Κ2 δεν έχει αναπτύξει ακόμα ουρά, καθώς μέχρι να κάνει την κοντινότερη σε μας εμφάνισή του έχουμε ακόμα καιρό. Κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί πριν από τις 14 Ιουνίου 2022, όταν θα βρεθεί λίγο έξω από την τροχιά του Άρη, αν και πάλι δεν ξέρουμε αν θα είναι ορατός χωρίς αστρονομικά μέσα…
ΠΗΓΗ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΣΕΡ ΑΡΘΟΥΡ ΚΟΝΑΝ ΝΤΟΥΛ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ…

Ένα τηλεγράφημα που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες της Νέας Υόρκης τον Μάρτιο του 1936, προκάλεσε τη συγκίνηση όλων εκείνων που πίστευαν στο μυστήριο της μεταθανάτιας ζωής. Ο Ντόυλ, ο οποίος πέθανε τον Ιούλιο του 1930, λίγο πριν εκπνεύσει, είχε υποσχεθεί στους οικείους του ότι θα τους έδινε σημεία που θα αποδείκνυαν τη συνέχεια της ζωής μετά τον θάνατο και ότι θα προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί τους. Πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του και χωρίς να έχει «ακουστεί» κανένα μήνυμα του διάσημου συγγραφέα, παρά τις επίμονες προσπάθειες που κατέβαλλαν τα πιο διάσημα μέντιουμ της Ευρώπης και της Αμερικής, οι θιασώτες της αθανασίας της ψυχής είχαν αρχίσει να απογοητεύονται, ενώ οι δύσπιστοι τους περιέλουζαν με σαρκαστικά σχόλια. Το θέμα είχε σχεδόν ξεχαστεί, όταν στις 13 Μαρτίου του 1936 κατέφτασε η είδηση της εμφάνισης του Ντόυλ και μάλιστα με την παλιά ιδιότητά του, του γιατρού. Το πνεύμα του Ντόυλ έκανε διάγνωση της ασθένειας από την οποία έπασχε η σύζυγός του, η Τζιν Ελίζαμπεθ Λ...

Άγνωστο Ον στην Χρυσόπετρα Κιλκίς (Έτος 1989)

Η επόμενη φωτογραφία είναι από προσωπική μου λήψη. Ανοιξη του 1989 , στο χωριό Χρυσόπετρα Κιλκίς.  Το φαινόμενο της υλοποίησης για ελάχιστα δευτερόλεπτα ενός 12μετρου γίγαντα μπροστά σε ανθρώπους.  Υπάρχει ακόμη μια μαρτυρία από έναν διοικητή του λόχου Στρατονομίας η οποία είναι η παρακάτω: Κλήθηκα ως διοικητής του λόχου Στρατονομίας από την πυροσβεστική να πάω άμεσα στην περιοχή διότι είχαν μεταβεί σε χρόνο μηδέν στρατιωτικοί από παρακείμενη βάση του ΝΑΤΟ (Αργυρούπολη Κιλκίς ) και προσπαθούσαν να εξαφανίσουν τα στοιχεία.  Στη φωτογραφία φαίνεται η πατούσα του τέρατος , μήκους 1,25 μέτρα , στην οποία οι Αμερικανοί στρατιωτικοί είχαν προλάβει να ρίξουν άσβεστο, με σκοπό  βέβαια να εξαφανίσουν τα στοιχεία ...   Το θέμα αποτέλεσε συζήτηση για πολλούς μήνες στη Β. Ελλάδα.  Και αν βέβαια η παραπάνω πατούσα έχει μήκος 1,25 μέτρα και το πλάσμα αυτό ήταν 12 μέτρα ψηλό, τότε τι πλάσμα μπορούσε να ήταν αυτό που η πατούσα του έχει μήκος μερικά ... χιλιόμετρα ...

Θάνατος δεν υπάρχει!

«Ψυχανεμίζουμαι πως κι η μαχόμενη ουσία πολεμάει πίσω από τα φαινόμενα να σμίξει με την καρδιά μου. Μα το σώμα στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ο νους στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ποιο είναι το χρέος μου; Να συντρίψω το σώμα, να χυθώ να σμίξω με τον Αόρατο. Να σωπάσει ο νους, ν’ ακούσω τον Αόρατο να φωνάζει. Περπατώ στ’ αφρόχειλα της άβυσσος και τρέμω. Δυο φωνές μέσα μου παλεύουν. O νους: «Γιατί να χανόμαστε κυνηγώντας το αδύνατο; Μέσα στον ιερό περίβολο των πέντε αιστήσεων χρέος μας ν’ αναγνωρίσουμε τα σύνορα του ανθρώπου.» Μα μια άλλη μέσα μου φωνή, ας την πούμε έχτη δύναμη, ως την πούμε καρδιά, αντιστέκεται και φωνάζει: «Όχι! Όχι! Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Ν’ αρνιέσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου! Να πεθαίνεις και να λες:  Θάνατος δεν υπάρχει !» Ν. Καζαντζάκης - Ασκητική πηγη