Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα πρώτα X-FILES: Όταν ΑΤΙΑ έκαναν την εμφάνιση τους πάνω από τα πεδία μαχών του Α’ Παγκοσμίου πολέμου

Μήπως ο «Κόκκινος Βαρώνος» κατέρριψε στην πραγματικότητα έναν ιπτάμενο δίσκο ή «άγγελοι»έσωσαν τους άνδρες βρετανικών στρατευμάτων στα πεδία μαχών του Α “Παγκοσμίου Πολέμου;
Επιμέλεια Ηλίας Σιατούνης
Κάτι τέτοιες ερωτήσεις πρέπει να απαντήσει μια ομάδα Βρετανών αξιωματικών των μυστικών υπηρεσιών που θα ερευνήσουν τις παράξενες θεάσεις στον ουρανό κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε ότι τα ΑΤΙΑ και οι μυστηριώδεις θεάσεις στον ουρανό είναι ένα σύγχρονο φαινόμενο – αλλά εμφανίσεις αγνώστων αντικειμένων γινόντουσαν από την αρχαιότητα, άλλοτε σωρεία θεάσεων και άλλοτε μεμονωμένες.
Κατά τα πρώτα χρόνια του εικοστού αιώνος, είχαμε μια πληθώρα εμφανίσεων που προκάλεσαν πανικό στην κοινή γνώμη αφού τακτικά εμφανίζονταν και σε εφημερίδες. Με αποκορύφωμα τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου είναι απαραίτητη μια πιο επιστημονική προσέγγιση.
Ο Nigel Watson, συγγραφέας του βιβλίου «ΑΤΙΑ του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου», λέει, «Το βιβλίο μπορεί να θεωρηθεί ως ο πρώτος επίσημος οδηγός για τη μελέτη των ΑΤΙΑ, πολύ πριν η CIA ή οποιαδήποτε άλλη οργάνωση ενδιαφερθεί για το θέμα.»
«Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου υπήρξαν πολλές αναφορές για μυστηριώδεις φώτα και αντικείμενα που κινούνταν στους ουρανούς. Αυτά μελετήθηκαν από τον Βοηθό Διευθυντή του Στρατιωτικού αεροναυτικής, Αντισυνταγματάρχη W.S. Brancker και του Αντισυνταγματάρχη Kell της τότε μυστικής υπηρεσίας, προκατόχου της Μ15. Ο Brancker και Kell μπορoύν να θεωρηθούν ως οι πρώτοι «Μόλντερ και Σκάλι που μελέτησαν τις εκθέσεις ΑΤΙΑ που έρχονταν στα γραφεία τους», λέει ο Nigel Watson.
Φώτα στον ουρανό
b0554fff6b23b78be31b41e3cc03c2d1
Ένα από τα περιστατικά ήρθε με τηλεγράφημα στο γραφείο των Brancker και Kell το 1914 από τον διοικητή του Lancashire που έλεγε, «Μεγάλο κόκκινο φως εθεάθη στις 20:45 σήμερα, περνώντας πάνω από μια γέφυρα στο Arches. Αμέσως μετά, μια έκρηξη ακούστηκε στις συνοικίες Widnes και Runcorn.
Οι κατευθυντήριες γραμμές που καθορίζονται από το γραφείο του πολέμου βοηθά τους αξιωματικούς να κατηγοριοποιήσουν τις θεάσεις ως φυσικής προέλευσης – ή ως κάτι πιο μυστηριώδες …»
Ιπτάμενοι δίσκοι
3f2c8481678c95ddcb45dd8c9edf47b9
Διάφοροι μύθοι σχετικά με ΑΤΙΑ έχουν κυκλοφορήσει σχετικά με τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο – εκ των οποίων το πιο εκπληκτικό (και απίθανο) είναι ότι ο Γερμανός άσσος πιλότος «Κόκκινος Βαρώνος» κατέρριψε ένα …ΑΤΙΑ.
Συνάδελφοι πιλότοι του «Κόκκινου Βαρώνου» ισχυρίστηκαν, μετά τον πόλεμο, ότι ο Βαρώνος Μάνφρεντ Βον Ριχτόφεν κατέρριψε ένα ιπτάμενο σκάφος τύπου πιατάκι – από το οποίο οι δύο επιβαίνοντες μικρού μεγέθους τράπηκαν σε φυγή!
Ο Γερμανός πιλότος Peter Waitzrick δήλωσε ότι αυτός και οι συναδέλφοι του είδαν ένα αεροσκάφος σαν ανάποδο πιατάκι, «Ήμασταν τρομοκρατημένοι γιατί ποτέ δεν είχαμε δει κάτι τέτοιο παρόμοιο στο παρελθόν. Ο Βαρώνος άνοιξε αμέσως πυρ και το αντικείμενο έπεσε και συνετρίβη στο δάσος.»
Η ιστορία βεβαίως είναι εξαιρετικά αμφίβολη, ωστόσο – δεδομένου ότι Waitzrick δεν είπε την ιστορία αμέσως μετά τον πόλεμο αλλά 80 χρόνια μετά το συμβάν, σε εφημερίδα των ΗΠΑ την Weekly World News.
Οι εξαφανισμένοι στρατιώτες
f0b824dd7f487afbc7f9e82bd076cb2a
Πολλοί οπαδοί των ΑΤΙΑ ισχυρίζονται ότι «εξωγήινοι» έχουν απαγάγει στρατιώτες από τα πεδία μαχών του Β “Παγκοσμίου Πολέμου. Κάτι τέτοιο συνέβη και στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο όταν εκατοντάδες άνδρες «εξαφανίστηκαν» μέσα σε ένα σύννεφο κατά τη διάρκεια της εκστρατείας στην Καλλίπολη.
Μάρτυρες υποστήριξαν ότι είδαν Βρετανούς στρατιώτες να προελαύνουν προς τον λόφο 60 στην περιοχή Sulva Bay στην Τουρκία στις 21, Αυγούστου του 1915, ενώ αμέσως μετά τους «άρπαξε» ένα σύννεφο.
Μια δήλωση από ένα υποτιθέμενο αυτόπτη μάρτυρα που δημοσιεύθηκε το 1965, είπε: «Όταν έφτασαν σε αυτό το σύννεφο, βάδισαν κατευθείαν σε αυτό χωρίς δισταγμό, αλλά κανείς δεν βγήκε ποτέ μετά να πολεμήσει. Περίπου μία ώρα αργότερα αυτό το σύννεφο πολύ διακριτικά σηκώθηκε από το έδαφος, έφτασε μέχρι τα άλλα σύννεφα στον ουρανό, και μετακινήθηκε προς τα βόρεια. »
Η ιστορία μοιάζει ψευδής. Έγγραφα που κυκλοφόρησαν μετά την ανακωχή δείχνουν ότι 180 στρατιώτες βρέθηκαν πίσω από τις εχθρικές γραμμές και μάλλον είναι εκείνοι που «εξαφανίστηκαν». Οπότε η ιστορία του νέφους είναι ένας μύθος.

Οι Άγγελοι του Μόνς
c7a96da64369d9cfc762ff1f85837f51
Στην αιματηρή και ιδιαίτερα καταστροφική για τους Βρετανούς , η μάχη του Μόνς ήταν από τις πρώτες στην οποία οι Βρετανοί αντιμετώπισαν τους Γερμανούς – και παρά την υποχώρηση, χάθηκαν μόνο 1.600 ζωές. Υπήρξαν αναφορές ότι φωτεινές οντότητες σαν άγγελοι σταμάτησαν τους Γερμανούς κατά την υποχώρηση των Βρετανών, με αποτέλεσμα χιλιάδες να σωθούν.
Δεκαετίες αργότερα, η συζήτηση συνεχίζεται ακόμα, με το περιστατικό να φιλοξενείτε και στις εφημερίδες.
a4cfea07127c112614f1fb654067f38b
Ο δημοφιλής συγγραφέας, Άρθουρ Μάχεν ισχυρίστηκε ότι αυτός ο μύθος δημιουργήθηκε από ένα άρθρο του με τίτλο “The Bowmen» που δημοσιεύθηκε στην The Evening News, την 29η Σεπτεμβρίου του 1914.
Στο άρθρο αναφερόταν στις μάχες της Μονς και συγκεκριμένα στις προσπάθειες μιας ομάδας στρατιωτών του που ενώ αγωνίζονταν απεγνωσμένα ενάντια στις συντριπτικές Γερμανικές επιθέσεις, ένας εξ’ αυτών επικαλέσθηκε το πνεύμα του Αγίου Γεωργίου.
«…………..είδε μπροστά του, πέρα από την τάφρο, μια σειρά από σχήματα που τα περιέβαλλε μια λάμψη. Ήταν σαν άνδρες που τέντωσαν το τόξο και με μια κραυγή τους ένα σύννεφο από βέλη πέταξαν σφυρίζοντας στον αέρα προς τις Γερμανικές θέσεις».
b6cac82e46d39fcda2a8d1c61c8b46f5
Ο Nigel Watson, συγγραφέας του «ΑΤΙΑ στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο» είπε, «Ακόμα και σήμερα η ιστορία προκαλεί διαμάχη. Θεωρίες σχετικά με το φαινόμενο κυμαίνονται από το να είναι ένας μύθος που βασίζεται στην ιστορία Machen, προϊόν παραισθήσεων που οφείλονται στο στρες και την εξάντληση των στρατιωτών, πραγματική επέμβαση «αγγέλων» επισκέψεις, φαντάσματα, παραισθήσεις από το φυσικό αέριο στους βάλτους της περιοχής, ΑΤΙΑ και άλλα».
Πηγή: crashonline.grπηγη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΣΕΡ ΑΡΘΟΥΡ ΚΟΝΑΝ ΝΤΟΥΛ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ…

Ένα τηλεγράφημα που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες της Νέας Υόρκης τον Μάρτιο του 1936, προκάλεσε τη συγκίνηση όλων εκείνων που πίστευαν στο μυστήριο της μεταθανάτιας ζωής. Ο Ντόυλ, ο οποίος πέθανε τον Ιούλιο του 1930, λίγο πριν εκπνεύσει, είχε υποσχεθεί στους οικείους του ότι θα τους έδινε σημεία που θα αποδείκνυαν τη συνέχεια της ζωής μετά τον θάνατο και ότι θα προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί τους. Πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του και χωρίς να έχει «ακουστεί» κανένα μήνυμα του διάσημου συγγραφέα, παρά τις επίμονες προσπάθειες που κατέβαλλαν τα πιο διάσημα μέντιουμ της Ευρώπης και της Αμερικής, οι θιασώτες της αθανασίας της ψυχής είχαν αρχίσει να απογοητεύονται, ενώ οι δύσπιστοι τους περιέλουζαν με σαρκαστικά σχόλια. Το θέμα είχε σχεδόν ξεχαστεί, όταν στις 13 Μαρτίου του 1936 κατέφτασε η είδηση της εμφάνισης του Ντόυλ και μάλιστα με την παλιά ιδιότητά του, του γιατρού. Το πνεύμα του Ντόυλ έκανε διάγνωση της ασθένειας από την οποία έπασχε η σύζυγός του, η Τζιν Ελίζαμπεθ Λ...

Άγνωστο Ον στην Χρυσόπετρα Κιλκίς (Έτος 1989)

Η επόμενη φωτογραφία είναι από προσωπική μου λήψη. Ανοιξη του 1989 , στο χωριό Χρυσόπετρα Κιλκίς.  Το φαινόμενο της υλοποίησης για ελάχιστα δευτερόλεπτα ενός 12μετρου γίγαντα μπροστά σε ανθρώπους.  Υπάρχει ακόμη μια μαρτυρία από έναν διοικητή του λόχου Στρατονομίας η οποία είναι η παρακάτω: Κλήθηκα ως διοικητής του λόχου Στρατονομίας από την πυροσβεστική να πάω άμεσα στην περιοχή διότι είχαν μεταβεί σε χρόνο μηδέν στρατιωτικοί από παρακείμενη βάση του ΝΑΤΟ (Αργυρούπολη Κιλκίς ) και προσπαθούσαν να εξαφανίσουν τα στοιχεία.  Στη φωτογραφία φαίνεται η πατούσα του τέρατος , μήκους 1,25 μέτρα , στην οποία οι Αμερικανοί στρατιωτικοί είχαν προλάβει να ρίξουν άσβεστο, με σκοπό  βέβαια να εξαφανίσουν τα στοιχεία ...   Το θέμα αποτέλεσε συζήτηση για πολλούς μήνες στη Β. Ελλάδα.  Και αν βέβαια η παραπάνω πατούσα έχει μήκος 1,25 μέτρα και το πλάσμα αυτό ήταν 12 μέτρα ψηλό, τότε τι πλάσμα μπορούσε να ήταν αυτό που η πατούσα του έχει μήκος μερικά ... χιλιόμετρα ...

Θάνατος δεν υπάρχει!

«Ψυχανεμίζουμαι πως κι η μαχόμενη ουσία πολεμάει πίσω από τα φαινόμενα να σμίξει με την καρδιά μου. Μα το σώμα στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ο νους στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ποιο είναι το χρέος μου; Να συντρίψω το σώμα, να χυθώ να σμίξω με τον Αόρατο. Να σωπάσει ο νους, ν’ ακούσω τον Αόρατο να φωνάζει. Περπατώ στ’ αφρόχειλα της άβυσσος και τρέμω. Δυο φωνές μέσα μου παλεύουν. O νους: «Γιατί να χανόμαστε κυνηγώντας το αδύνατο; Μέσα στον ιερό περίβολο των πέντε αιστήσεων χρέος μας ν’ αναγνωρίσουμε τα σύνορα του ανθρώπου.» Μα μια άλλη μέσα μου φωνή, ας την πούμε έχτη δύναμη, ως την πούμε καρδιά, αντιστέκεται και φωνάζει: «Όχι! Όχι! Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Ν’ αρνιέσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου! Να πεθαίνεις και να λες:  Θάνατος δεν υπάρχει !» Ν. Καζαντζάκης - Ασκητική πηγη