Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι θάλασσες της Δήμητρας

Μία μόλις εβδομάδα μετά την ανακοίνωση της NASA ότι θα παρατείνει την αποστολή εξερεύνησης της Δήμητρας παρουσιάζονται νέα εξαιρετικά ενδιαφέροντα ευρήματα για τον νάνο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος εξέλιξη που δικαιώνει την απόφαση της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας.


Τα μέλη της αποστολής Dawn το σκάφος της οποίας εξερευνά την Δήμητρα από τον Μάρτιο του 2015 μελετώντας νέα δεδομένα από τον νάνο πλανήτη κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπήρχε στην επιφάνεια του μια μεγάλη θάλασσα και είναι πιθανό κάποιο μέρος της να εξακολουθεί να υπάρχει κάτω πλέον από το έδαφος του νάνου πλανήτη.

Τα ευρήματα


Οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι ο εξωτερικός φλοιός της Δήμητρας αποτελεί μείγμα πάγου, αλάτων και ένυδρων υλικών. Αυτό όπως αναφέρουν οι ειδικοί δείχνει ότι η Δήμητρα διέθετε και στο παρελθόν αλλά και πιθανώς εξακολουθεί να διαθέτει γεωλογική δραστηριότητα. Επιπλέον τα στοιχεία αυτά υποδεικνύουν την ύπαρξη μιας θάλασσας που ίσως κάλυπτε ολόκληρη την επιφάνεια του νάνου πλανήτη.
Μια ακόμη διαπίστωση που έκαναν οι επιστήμονες της NASA είναι ότι κάτω από τον εξωτερικό φλοιό της Δήμητρας υπάρχει ένα «μαλακό» στρώμα το οποίο πιθανώς να είναι ένα… απομεινάρι αυτής της θάλασσας. Οι επιστήμονες υποψιάζονταν ότι κάτω από το έδαφος της Δήμητρας υπάρχει νερό σε υγρή μορφή ή πιθανώς και μια θάλασσα και τα νέα ευρήματα όπως φαίνεται ενισχύουν αυτή την θεωρία.
via

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΣΕΡ ΑΡΘΟΥΡ ΚΟΝΑΝ ΝΤΟΥΛ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ…

Ένα τηλεγράφημα που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες της Νέας Υόρκης τον Μάρτιο του 1936, προκάλεσε τη συγκίνηση όλων εκείνων που πίστευαν στο μυστήριο της μεταθανάτιας ζωής. Ο Ντόυλ, ο οποίος πέθανε τον Ιούλιο του 1930, λίγο πριν εκπνεύσει, είχε υποσχεθεί στους οικείους του ότι θα τους έδινε σημεία που θα αποδείκνυαν τη συνέχεια της ζωής μετά τον θάνατο και ότι θα προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί τους. Πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του και χωρίς να έχει «ακουστεί» κανένα μήνυμα του διάσημου συγγραφέα, παρά τις επίμονες προσπάθειες που κατέβαλλαν τα πιο διάσημα μέντιουμ της Ευρώπης και της Αμερικής, οι θιασώτες της αθανασίας της ψυχής είχαν αρχίσει να απογοητεύονται, ενώ οι δύσπιστοι τους περιέλουζαν με σαρκαστικά σχόλια. Το θέμα είχε σχεδόν ξεχαστεί, όταν στις 13 Μαρτίου του 1936 κατέφτασε η είδηση της εμφάνισης του Ντόυλ και μάλιστα με την παλιά ιδιότητά του, του γιατρού. Το πνεύμα του Ντόυλ έκανε διάγνωση της ασθένειας από την οποία έπασχε η σύζυγός του, η Τζιν Ελίζαμπεθ Λ...

Άγνωστο Ον στην Χρυσόπετρα Κιλκίς (Έτος 1989)

Η επόμενη φωτογραφία είναι από προσωπική μου λήψη. Ανοιξη του 1989 , στο χωριό Χρυσόπετρα Κιλκίς.  Το φαινόμενο της υλοποίησης για ελάχιστα δευτερόλεπτα ενός 12μετρου γίγαντα μπροστά σε ανθρώπους.  Υπάρχει ακόμη μια μαρτυρία από έναν διοικητή του λόχου Στρατονομίας η οποία είναι η παρακάτω: Κλήθηκα ως διοικητής του λόχου Στρατονομίας από την πυροσβεστική να πάω άμεσα στην περιοχή διότι είχαν μεταβεί σε χρόνο μηδέν στρατιωτικοί από παρακείμενη βάση του ΝΑΤΟ (Αργυρούπολη Κιλκίς ) και προσπαθούσαν να εξαφανίσουν τα στοιχεία.  Στη φωτογραφία φαίνεται η πατούσα του τέρατος , μήκους 1,25 μέτρα , στην οποία οι Αμερικανοί στρατιωτικοί είχαν προλάβει να ρίξουν άσβεστο, με σκοπό  βέβαια να εξαφανίσουν τα στοιχεία ...   Το θέμα αποτέλεσε συζήτηση για πολλούς μήνες στη Β. Ελλάδα.  Και αν βέβαια η παραπάνω πατούσα έχει μήκος 1,25 μέτρα και το πλάσμα αυτό ήταν 12 μέτρα ψηλό, τότε τι πλάσμα μπορούσε να ήταν αυτό που η πατούσα του έχει μήκος μερικά ... χιλιόμετρα ...

Θάνατος δεν υπάρχει!

«Ψυχανεμίζουμαι πως κι η μαχόμενη ουσία πολεμάει πίσω από τα φαινόμενα να σμίξει με την καρδιά μου. Μα το σώμα στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ο νους στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ποιο είναι το χρέος μου; Να συντρίψω το σώμα, να χυθώ να σμίξω με τον Αόρατο. Να σωπάσει ο νους, ν’ ακούσω τον Αόρατο να φωνάζει. Περπατώ στ’ αφρόχειλα της άβυσσος και τρέμω. Δυο φωνές μέσα μου παλεύουν. O νους: «Γιατί να χανόμαστε κυνηγώντας το αδύνατο; Μέσα στον ιερό περίβολο των πέντε αιστήσεων χρέος μας ν’ αναγνωρίσουμε τα σύνορα του ανθρώπου.» Μα μια άλλη μέσα μου φωνή, ας την πούμε έχτη δύναμη, ως την πούμε καρδιά, αντιστέκεται και φωνάζει: «Όχι! Όχι! Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Ν’ αρνιέσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου! Να πεθαίνεις και να λες:  Θάνατος δεν υπάρχει !» Ν. Καζαντζάκης - Ασκητική πηγη