Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Την "πόρτα του μέλλοντος" άνοιξαν οι επιστήμονες - Ο «μετα-άνθρωπος» είναι εδώ!

Του Άρη Δημόπουλου
Πρόκειται για έναν από τους αέναους στόχους της ανθρωπότητας. Η εύρεση του ελιξιρίου της νεότητας εικάζεται πως βρέθηκε πλέον από τους επιστήμονες, κηρύσσοντας την απαρχή μιας νέας εποχής για τον άνθρωπο.
Πιο συγκεκριμένα Βρετανοί επιστήμονες ανακάλυψαν πώς να αναμορφώνουν παλιά ανθρώπινα κύτταρα μέσω της αναζωογόνησης. Κατά πολλούς πρόκειται για μία ανακάλυψη-σταθμός που θα μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι γερνούν.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Exeter και του Πανεπιστημίου του Brighton διαπίστωσαν ότι θα μπορούσαν να αναζωογονήσουν "γερασμένα" κύτταρα, κύτταρα δηλαδή που είχαν σταματήσει τον φυσικό κύκλο ανάπτυξής τους, επανενεργοποιώντας τις διαδικασίες πολλαπλασιασμού τους..
Το πείραμα απέδειξε πως τα αναζωογονημένα αυτά κύτταρα δεν φαίνονται μόνο νεότερα, αλλά συμπεριφέρονται και σαν νεότερα.
"Αυτά τα "γέρικα" κύτταρα έμοιαζαν με νεαρά κύτταρα. Ήταν κάτι μαγικό ", δήλωσε η ερευνητής Dr. Eva Latorre που συμμετείχε στο εν λόγω πείραμα, προσθέτοντας:
"Επανέλαβα τα πειράματα αρκετές φορές και σε κάθε περίπτωση τα κύτταρα αναζωογονήθηκαν. Είμαι πολύ ενθουσιασμένη από τις συνέπειες και τις δυνατότητες αυτής της έρευνας".

Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό θα μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο γερνάμε, με την ελπίδα ότι οι άνθρωποι θα επηρεαστούν λιγότερο και με πολύ μεγαλύτερη επιβράδυνση από τον εκφυλισμό που έρχεται με την φυσική γήρανση του ανθρώπινου σώματος.
Αρχικός στόχος των ερευνητών είναι όλο και μεγαλύτερες μερίδες του πληθυσμού, λαμβάνοντας την συγκεκριμένη αγωγή, να μπορούν έστω να απολαύσουν "υγιή γηρατειά", χωρίς μεγάλες επιπλοκές στις μεγάλες ηλικίες. 
Κάτι τέτοιο μάλιστα θα προκαλούσε και μία επακόλουθη αύξηση του προσδόκιμου ζωής εν ευθέτω χρόνω, συντείνοντας στην δημιουργία του "μετα-ανθρώπου" της νέας εποχής.
πηγη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΣΕΡ ΑΡΘΟΥΡ ΚΟΝΑΝ ΝΤΟΥΛ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ…

Ένα τηλεγράφημα που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες της Νέας Υόρκης τον Μάρτιο του 1936, προκάλεσε τη συγκίνηση όλων εκείνων που πίστευαν στο μυστήριο της μεταθανάτιας ζωής. Ο Ντόυλ, ο οποίος πέθανε τον Ιούλιο του 1930, λίγο πριν εκπνεύσει, είχε υποσχεθεί στους οικείους του ότι θα τους έδινε σημεία που θα αποδείκνυαν τη συνέχεια της ζωής μετά τον θάνατο και ότι θα προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί τους. Πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του και χωρίς να έχει «ακουστεί» κανένα μήνυμα του διάσημου συγγραφέα, παρά τις επίμονες προσπάθειες που κατέβαλλαν τα πιο διάσημα μέντιουμ της Ευρώπης και της Αμερικής, οι θιασώτες της αθανασίας της ψυχής είχαν αρχίσει να απογοητεύονται, ενώ οι δύσπιστοι τους περιέλουζαν με σαρκαστικά σχόλια. Το θέμα είχε σχεδόν ξεχαστεί, όταν στις 13 Μαρτίου του 1936 κατέφτασε η είδηση της εμφάνισης του Ντόυλ και μάλιστα με την παλιά ιδιότητά του, του γιατρού. Το πνεύμα του Ντόυλ έκανε διάγνωση της ασθένειας από την οποία έπασχε η σύζυγός του, η Τζιν Ελίζαμπεθ Λ...

Άγνωστο Ον στην Χρυσόπετρα Κιλκίς (Έτος 1989)

Η επόμενη φωτογραφία είναι από προσωπική μου λήψη. Ανοιξη του 1989 , στο χωριό Χρυσόπετρα Κιλκίς.  Το φαινόμενο της υλοποίησης για ελάχιστα δευτερόλεπτα ενός 12μετρου γίγαντα μπροστά σε ανθρώπους.  Υπάρχει ακόμη μια μαρτυρία από έναν διοικητή του λόχου Στρατονομίας η οποία είναι η παρακάτω: Κλήθηκα ως διοικητής του λόχου Στρατονομίας από την πυροσβεστική να πάω άμεσα στην περιοχή διότι είχαν μεταβεί σε χρόνο μηδέν στρατιωτικοί από παρακείμενη βάση του ΝΑΤΟ (Αργυρούπολη Κιλκίς ) και προσπαθούσαν να εξαφανίσουν τα στοιχεία.  Στη φωτογραφία φαίνεται η πατούσα του τέρατος , μήκους 1,25 μέτρα , στην οποία οι Αμερικανοί στρατιωτικοί είχαν προλάβει να ρίξουν άσβεστο, με σκοπό  βέβαια να εξαφανίσουν τα στοιχεία ...   Το θέμα αποτέλεσε συζήτηση για πολλούς μήνες στη Β. Ελλάδα.  Και αν βέβαια η παραπάνω πατούσα έχει μήκος 1,25 μέτρα και το πλάσμα αυτό ήταν 12 μέτρα ψηλό, τότε τι πλάσμα μπορούσε να ήταν αυτό που η πατούσα του έχει μήκος μερικά ... χιλιόμετρα ...

Θάνατος δεν υπάρχει!

«Ψυχανεμίζουμαι πως κι η μαχόμενη ουσία πολεμάει πίσω από τα φαινόμενα να σμίξει με την καρδιά μου. Μα το σώμα στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ο νους στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ποιο είναι το χρέος μου; Να συντρίψω το σώμα, να χυθώ να σμίξω με τον Αόρατο. Να σωπάσει ο νους, ν’ ακούσω τον Αόρατο να φωνάζει. Περπατώ στ’ αφρόχειλα της άβυσσος και τρέμω. Δυο φωνές μέσα μου παλεύουν. O νους: «Γιατί να χανόμαστε κυνηγώντας το αδύνατο; Μέσα στον ιερό περίβολο των πέντε αιστήσεων χρέος μας ν’ αναγνωρίσουμε τα σύνορα του ανθρώπου.» Μα μια άλλη μέσα μου φωνή, ας την πούμε έχτη δύναμη, ως την πούμε καρδιά, αντιστέκεται και φωνάζει: «Όχι! Όχι! Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Ν’ αρνιέσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου! Να πεθαίνεις και να λες:  Θάνατος δεν υπάρχει !» Ν. Καζαντζάκης - Ασκητική πηγη